Κατανόηση σε μια τραγωδία

Τις τελευταίες μέρες έχω λάβει αρκετά μηνύματα αναφορικά με την τραγωδία που σημειώθηκε πριν από μερικές μέρες στην περιοχή των Τεμπών ρωτώντας την άποψή μου και αν θα τοποθετηθώ ή θα γράψω κάτι για όλο το συμβάν.

Νομίζω ότι από καθαρή άμυνα καταφέρνω και αποκλείω τον εαυτό μου από αυτόν τον καταιγισμό αναλύσεων, πληροφόρησης και δήθεν προσπάθειας να βρεθεί και να καταλογιστεί το φταίξιμο και οι ενοχές, επειδή πιστεύω ότι είναι πλέον αργά για όλα αυτά.

Για το λόγο αυτό απέχω από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτές τις μέρες γιατί νιώθω ότι δεν έχει νόημα να αναλώνομαι σε αυτό που ξέρω να κάνω καλά. Άλλωστε, μια στιγμή σαν τούτη ούτε εσείς θέλετε να με ακούσετε αλλάούτε κι εγώ να σας μιλήσω.

Σταμάτησα να γράφω για λίγο. Όπως και οι περισσότεροι από εσάς είμαι κι εγώ μουδιασμένος και σκεπτικός και κάνω υπομονή μέχρι να περάσει κι αυτό... Να το καταπιώ όπως μαθαίνουμε να τα καταπίνουμε όλα στη ζωή αυτή ειδάλλως θα μας καταπιούν αυτά.

Δεν θα γράψω κάτι σχετικά με το συμβάν πέρα από αυτό που διαβάζετε. Έχει γεμίσει ο τόπος με ατάκες και catch phrases και εικόνες και κόμικς και 

καρικατούρες και ένα σωρό άλλα που έχουν κάνει μία ανθρώπινη τραγωδία viral.

Δεν νιώθω ότι η τραγωδία των άλλων είναι έδαφος για να δημιουργήσει κάποιος ιντερνετικό περιεχόμενο για τον ιστότοπό του, μια σελίδα ή οτιδήποτε.