Πες το σαν να το εννοείς

Εν αναμονή ακόμης μίας γιορτής των ερωτευμένων (ξέρω, πολύ γλυκανάλατο ακόμη και για μένα αλλά περιμέντε λίγο... αξίζει) συνειδητοποιώ ότι μετά τα γεγονότα των τελευταίων ετών που μας έκλεισαν μες στα σπίτια μας, ίσως θα έπρεπε να έχουμε έναν λόγο παραπάνω για να γιορτάζουμε...

Και δεν εννοώ φυσικά το γεγονός ότι είμαστε ερωτευμένοι... Όχι, βέβαια... Αλλά ίσως το γεγονός ότι αυτή η απόσταση που διατηρήσαμε αναγκαστικά ο ένας από τον άλλον ίσως να καλλιέργησε μέσα μας την ανάγκη να βρεθούμε τετ α τετ... Κι αυτό για εμένα, σε τούτη την εποχή της τεχνολογίας που μας έχει καταπιεί σχεδόν ολοκληρωτικά, είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να γιορτάζεται.

Μετά από χρόνια προετοιμασίας να αναζητήσουμε επίδοξους συντρόφους κάνοντας swipe στις οθόνες των τηλεφώνων μας, νιώθω ότι έχουμε εισέλθει στην εποχή που ο κόσμος έχει βρει τη διάθεσή του να σηκωθεί από τον καναπέ του και να φορέσει το παντελόνι του και να βγει έξω σε μέρη που μπορεί να θεωρούνταν περίεργα για τις μέχρι τώρα συνήθειές του όπως ένα μπαρ ή ένα καφέ ή ακόμα και ένα εστιατόριο... Έστω ένα παγκάκι σε ένα πάρκο και να κάτσει απέναντι από έναν αληθινό άνθρωπο... Έτσι... Για αλλαγή.

Αλλά από την άλλη... Ανησυχώ.

Ανησυχώ ότι, όχι μόνο έχουμε χάσει επαφή με τους εαυτούς μας αλλά έχουμε χάσει και την οποιαδήποτε επαφή που θα μπορούσαμε να σχηματίσουμε με ένα άλλο ον εκεί έξω στον αληθινό κόσμο.

Και όλες αυτές οι διαπιστώσεις καταλήγουν σε μια βασική θεωρία: Τα τελευταία χρόνια το κινητό τηλέφωνο έχει χαλάσει την εμπειρία του ραντεβού και η πορνογραφία έχει χαλάσει την εμπειρία του σεξ.

Και οι γυναίκες έχουν μείνει με άντρες που στην πραγματικότητα δεν ξέρουν πως να μιλήσουν σε μία γυναίκα, αλλά και ακόμα αν φτάσουν μέχρι εκεί έχουν ξεχάσει τον τρόπο να επισυνάψουν μία ενδιαφέρουσα συζήτηση καθώς δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι το πρώτο ραντεβού δεν είναι το ίδιο με το πρώτο ραντεβού που βλέπουν σε ένα από τα βιντεάκια από τα πορνοσάιτ στα οποία ξοδεύουν ώρες κάθε μέρα.

Κάποτε έβγαινες ραντεβού και ρωτούσες κάποιον "Τι σου αρέσει?" και σου απαντούσε "Το σούσι και οι ταινίες ουέστερν" και έβρισκες έναν τρόπο να το διαχειριστείς... Τώρα ρωτάς το ίδιο πράγμα και σου απαντάνε "Το πρωκτικό σεξ και να σφίγγεις τα χέρια σου γύρω από το λαιμό" και είσαι αναγκασμένος να κάνεις το ίδιο πράγμα.

Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γυναίκες επαναστατούν ενάντια στην επιφανειακή μορφή των ραντεβού που κάνεις swipe και scroll, κάτι που φυσικά λειτουργεί τέλεια για τους άνδρες που είναι βιολογικά σχεδιασμένοι να επιδιώκουν τη μέγιστη ποσότητα οργασμών έχοντας κάνει την ελάχιστη ποσότητα δουλειάς για να τους καταφέρουν.

Οι εφαρμογές γνωριμιών έχουν συγκεντρώσει τα χειρότερα εγγενή χαρακτηριστικά των ανδρών και τα επιδείνωσαν πολλαπλασιάζοντάς σε ανυπολόγιστο βαθμό.

Άμα είσαι τεμπέλης, καυλωμένος και δειλός και δεν έχεις καμία έφεση στην επικοινωνία είσαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να ζητάς ένα ηλεκτρονικό χαρέμι.

Ένα μέρος όπου οι μόνες πιθανές απαντήσεις είναι είτε "ναι" είτε "next."

Αλλά επειδή κάτι είναι προσβάσιμο μέσω μιας συσκευής που έχεις δίπλα από το μαξιλάρι σου, δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερο. Κι αυτό ίσως να είναι και το μάθημα που πρέπει να πάρουμε όλοι από αυτό.

Το να κάνεις ραντεβού μέσω του τηλεφώνου σου αφαίρεσε κάθε κίνητρο που θα μπορούσε να είχε κάποιος για να επιδείξει τα δύο βασικά πράγματα που μπορεί να ζητάμε από εκείνον για να καταλήξουμε σε μια όποια μορφή υγειούς συντροφικότητας: το θάρρος και την επικοινωνία.

Το θάρρος να πλησιάσεις κάποιον και να του δείξεις την επιθυμία σου για εκείνον με τέτοιο τρόπο ώστε να ρισκάρεις την απόρριψη.

Και την επικοινωνία.

Οι άνθρωποι είμαστε επικοινωνικά πλάσματα.

Ειδικά οι γυναίκες!

Εδώ και να θέλουν να χωρίσουν μαζί σου, πριν το κάνουν σου λένε "πρέπει να μιλήσουμε."

Ακούμε καθημερινά για την ενδυνάμωση των φύλων και το πως το ίντερνετ μας έφερε κοντά... Και ναι... Συμφωνώ. Μας έφερε κοντά. Χωρίς το ίντερνετ, κανείς από τους συμμαθητές μου από το δημοτικό δεν θα θυμόταν να μου ευχηθεί χρόνια πολλά για τα γενέθλιά μου... Κάτι που πολύ πιθανόν να μην έκαναν όταν πηγαίναμε σχολείο μαζί...

Αλλά η σκληρή αλήθεια είναι ότι αφήσαμε το ίντερνετ να μας ξεγελάσει. Με έναν τρόπο σχεδόν καταστροφικό για τις ανθρώπινες σχέσεις στην εποχή μας.

Προφανώς, το tinder μπορεί να σε βοηθήσει να γεμίσεις το κρεβάτι σου σε μια νύχτα μοναξιάς... Αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ψάχνουμε...

Οικειότητα... Συναισθηματική διαθεσιμότητα... Και η δυνατότητα να μπορεί κάποιος να παρουσιαστεί ως ένας πλήρης άνθρωπος με προτερήματα και μεινοεκτήματα και όχι να του δίνεται η δυνατότητα να διαλέξει ο ίδιος τι θα δείξει.

Καμία γυνάικα δεν θέλει να της στέλνουν το ιμότζι μελιτζάνας και να την παίρνουν τηλέφωνο τη μία το πρωί και να την ρωτάνε "τι κάνεις τώρα?"

Είμαστε κανονικοί άνθρωποι. Και έχουμε όλοι μας ανάγκη από κανονικά πράγματα. Όπως το να κάνεις ένα κοπλιμέντο για ένα νέο κούρεμα ή ένα αστείο για το πόσο καλά κατάφερες να σιδερώσεις το πουκάμισό σου... Ή απλά να ρωτήσεις κάποιον πως πέρασε τη μέρα του.

Ξέρω... Ακούγεται τραγικό.

Αλλά είναι πολύ καλύτερο απ' το να περνάς τη βραδιά σου στέλνοντας λεφτά από την πιστωτική σου στην κοπέλα που είναι ντυμένη μαθητριούλα στο onlyfans όσο σου φωνάζει η μαμά σου αν θα κατέβεις για φαγητό ή να σου ετοιμάσει ένα πιάτο και να το φέρει στο δωμάτιό σου.

Πρέπει να ωριμάσουμε. Ερωτικά το έχουμε καταφέρει... Μάλλον, έχουμε ξεπεράσει τους εαυτούς μας κατά έτη φωτός...

Αλλά συναισθηματικά... Είμαστε ακόμα πολύ ανώριμοι.

Ένα από τα σλόγκαν των τελευταίων εβδομάδων το πιστοποιεί ακράδαντα... "Καλά είσαι! Πήγαινε μίλα της!" Μία ατάκα που ξεστομίζεται βασιζόμενη στην σουραλιστική αντίληψη μιας βασικής αρχής της επικοινωνίας μεταξύ μας.

Το να πηγαίνεις σε κάποιον και να του λες ένα "γειά."

Οπότε, ας βασιστούμε σε αυτή την εκκολαπτόμενη τάση και να το πάρουμε λίγο προσωπικά... Ας θυμηθούμε για τους εαυτου΄ς μας και ας θυμίσουμε στους νεότερους μια εποχή που η χρήση του καθρέφτη του σπιτιού δεν ήταν μόνο για να βγάζουμε σέλφιζ... Αλλά για να βεβαιωθούμε ότι δεν μοιάζουμε σαν σκατά όταν έχεις ετοιμαστεί βγεις από το σπίτι για να πας σε ένα ραντεβού.

Ας θυμηθούμε ότι κάποτε οι άνθρωποι περιφέρονταν σε αυτή τη γη με σκοπό να ζευγαρώσουν αφού πρώτα συναντηθούν πρόσωπο με προσωπο.

Και ίσως έτσι θα μπορούσαμε σαν ερωτευμένοι να έχουμε έναν λόγο να γιορτάζουμε όλες τις μέρες του χρόνου όπως λέει και το αντίστοιχο κλισέ και όχι μόνο άυριο.

Γ.Σ